Simonetta'nın gözleri
Evelia evinde yürürken geçmişi, bugünü ve geleceği aynı anda yaşıyor. Tanrı Janus tarafından yönetilen sembolik yaşamda etrafındaki her şey onunla konuşuyor gibi görünür, ta ki rastgele vizyonlar şiirsel olarak doğana kadar. Gözlerinde, diğer kadınların varoluş düzlemlerini değiştirmeden önce hissettiği leylak rengi bir hüzün ve kendisinin birçok şekilde var olduğunu/var olduğunu/var olacağını bilmenin sevinci var. Evelia'nın ruhu, içsel bakışı uyandıran trans durumu aracılığıyla anima mundi ile bağlantı kurar.
