MuM

In deze stop-action-animatie zit een treurige bruid alleen tijdens haar huwelijksnacht en wringt haar handen. De houten vloer is onopgesmukt, de orgelmuziek treurig. De imposante bruidegom komt de kamer binnen, ze rilt en hij slaat haar. Later die avond loopt ze de grote trap van dit grote landhuis af, langs familieportretten van vorige generaties: het valt haar op dat in elk de moeder bleek is, de vader dominant, zijn handen strak om de schouders en nek van zijn kinderen, en de kinderen hebben geen mond. Ze draait zich om en rent terug naar haar kamer om een ​​manier te vinden om zichzelf en iemand anders te bevrijden: wat is deze levensbevestigende actie?